Ry rahalahy sy anabavy ao amin’ny Tompo, mba tsy ho ianao anie no hanana izany toetra tsy mendrika ny maha kristiana izany. Mba tsy ho ianao no ho faly amin’ny fahavoazan’ny hafa. Fa raha izany dia tsy hihaona amin’i Jesoa Kristy any am-paradisa mihitsyh ianao.
Karazan’olona fahatelo : ILAY JIOLAHY VOALOHANY nihantona niaraka tamin’i Jesoa. Hoy ny voalaza eto : «Ary ny anankiray tamin'ireo olon-dratsy nahantona teo ireo dia niteny ratsy Azy ka nanao hoe : Tsy Hianao va no Kristy ? Vonjeo ny tenanao sy izahay.» (Lioka 23.39). Amin’ny maha jiolahy azy dia mandeha ho azy izany teny ratsy izany, izay mazava ho azy fa tsy averin’ny Tenin’Andriamanitra eto ilay tena teny ratsy nataony. Azo adika koa hoe ompa. Zavatra mandeha ho azy eo amin’ny vavan’ny jiolahy ranindahiny tahaka izao izany teny ratsy sy ompa izany. Vokatr’izay dia tsy nilazan’i Jesoa ity Jiolahy niteny ratsy sy nanompa ity fa hihaona aminy any am-paradisa.
Ry havana malala ao amin’ny Tompo, ny Andriamanitra ivavahantsika dia tsy mankasitraka olona miteny ratsy sy manompa. Fahotana eo anatrehan’Andriamanitra izany. Tsy ahafahanao mihaona amin’i Jesoa any am-paradisa ny ompa sy ny teny ratsy. Raha tsorina, tsy ho tonga any an-danitra, tahaka ity jiolahy voalohany ity, ny olona mpiteny ratsy sy mpanompa. Hoy ny Soratra Masina : «Ny vava iray ihany no ivoahan'ny fisaorana sy ny fanozonana. Ry rahalahiko, tsy mety raha misy izany.» (Jakoba 3.10) Tsy ankasitrahan’ny Tompo, ry havana, raha toa ny vavanao sady midera sy mankalaza an’Andriamanitra no miteny ratsy sy manompa. Raha mandinika isika, ry havana, mazàna ny teny ratsy sy ny ompa dia miainga avy amin’ny fahatezerana. Izany indrindra no ananaran’ny Tenin’Andriamanitra hoe : «Fantatrareo izany, sy rahalahy malalako. Kanefa aoka ny olona rehetra halady hihaino ho malai-miteny, ho malain-ko tezitra ;» (Jakoba 1.19). Aoka hialana araka izay azo atao ny fahatezerana mba tsy ho tonga amin’ny teny ratsy sy ny ompa. Satria ny mpiteny ratsy sy ny mpanompa dia tsy afaka hihaona amin’i Jesoa any am-paradisa velively.
Karazan’olona faha efatra : ILAY JIOLAHY FAHAROA nihantona niaraka tamin’i Jesoa. Hoy ny voasoratra eto : «Fa namaly kosa ilay anankiray, sady nananatra ny namany ka nanao hoe : Moa ianao koa tsy mba matahotra an'Andriamanitra na dia izao samy voaheloka izao aza ? Ary marina ny anamelohany antsika, satria mandray ny valin'ny nataontsika isika ; fa ity Lehilahy ity kosa tsy mbola nanao zavatra tsy mety na dia kely akory aza. Ary hoy izy : Jesosy ô, tsarovy aho, rehefa avy amin'ny fanjakanao Hianao.» (Lioka 23.40-42). Ity Jiolahy faharoa ity dia nanaiky an’i Jesoa ho Andriamanitra, Mpanjakan’ny lanitra. Tsy izany ihany fa ity jiolahy faharoa ity dia niaiky fa mpanota teo anatrehan’i Jesoa. Hoy ny nambarany : «… Ary marina ny anamelohany antsika, satria mandray ny valin'ny nataontsika isika…», ary manaiky ny valin-keloka azony amin’izao fiantonana amin’ny hazo fijaliana izao.
